Voor het eerst werd dit najaarsweekend georganiseerd voor de VVZ op 25, 26 en 27 oktober 2019. Al snel bleek er flinke belangstelling voor te zijn, zodat we de organisatie in gang konden zetten. Enkele aspirant-leden konden zo kennismaken met VVZ-vrouwen en een VVZ-zeilevenement. We hoefden alleen nog maar te duimen voor mooi najaarsweer.
Op vrijdagavond werden we warm (ook omdat de open haard aan was) welkom geheten door Frans en Johan, de eigenaar en beheerder van de Eerste Brabantse Zeilschool de Biesbos in Drimmelen. Frans vertelde over de geschiedenis van de zeilschool. Hij had er zelf leren zeilen en was er jaren instructeur in zijn jonge jaren. In 2007 nam hij de zeilschool over en Johan werd beheerder. Behalve dat ze dagelijkse het bedrijf runnen, geven ze zelf ook nog les. Frans vertelde dat een zeilschool runnen meer een hobby is dan een vetpot. Het draait volgesn hem om sfeer en vrijwilligers. Dit jaar bestaat de zeilschool 50 jaar! In 2016 is zijn jongste dochter in het bedrijf gestapt en samen met Johan zorgt ze voor de dagelijkse organisatie van de zeilschool.
Johan vertelde ons over de Brabantse Biesbosch: het ontstaan, de geschiedenis en over wat heden ten dage speelt. Met een kaart van het gebied verduidelijkte hij het een en ander. We zouden te maken krijgen met stroming, getij, de rivier de Amer en de beroepsvaart, de vele sloten en kreken, zandbanken en spaarbekkens- voor de drinkwatervoorziening in het westen.
Voor zaterdag, de eerste zeildag, was de weersvoorspelling NW 4 Bft met vlagen van 6-7 Bft. We voeren die ochtend uit met vier BM's, of zestien kwadraat. De geplande tocht zou via de Amer het Gat van de Kerksloot de Biesbosch in gaan. Dan zouden we linksom naar Polder Langeplaat en door het Gat van de Vloeien varen, door Keesjes Killeke en Langejan. Wat een aparte namen! We moesten echt ons best doen om heerlijk een flink stuk op te kruisen in nauw vaarwater!
We knoopten VVZ-vlaggetjes in de zijverstaging en reefden de zeilen. Er stond een stevige, vlagerige wind, maar met het zonnetje erbij was het aangenaam tot zelfs warm en de herfstkleuren waren schitterend! Het was leuk om te zien dat ervaren kajuitjachtzeilers nu ineens moeite hadden om alle lijnen voortdurend in handen te moeten houden. Dat was even wennen. Voor een aantal was het ook een herbeleving van hun tienertijd toen ze spelenderwijs leerden zeilen in een houten BM en hun eerste zeilervaringen opdeden.
We moesten opkruisen in nauw vaarwater en met deze wind en gereefde zeilen was het echt nauwkeurig zeilen om vooruit te komen. En ook moesten we goed nadenken hoe je ook alweer van een zandbank los moet komen. Gelukkig herinnerden we ons Frans' wijze woorden: ”Als je vastloopt, eerst alle zeilen los, rustig nadenken, een plan verzinnen en dan pas actie ondernemen”. Zonder motor moet je het wel met zeil, gewicht en vaarboom zien op te lossen.
Het was zó prachtig in die rustige natuur! Een visarend vloog hoog boven de Biesbosch. We hadden een vogelaar aan boord, die spotte hem. Het kabbelend geluid van het water tegen de boeg, de zon op onze gezichten, je kon zo wegdommelen! Als je tenminste niet achter het roer zat of de fok bediende. Rond 16.00 uur waren we weer terug in de haven waar we nog even de benen strekten en ‘s avonds genoten van een streek-BBQ. De slager uit Made had met de groenteboer voor een voortreffelijk smakelijk uitgebreid geheel gezorgd. We sliepen die nacht als een roos en omdat de wintertijd was ingegaan, konden we een uur langer genieten van een gezonde slaap.
Zondag was het een behoorlijk stuk frisser, maar we troffen nog lekker zeilweer met NW 4 Bft. We zeilden nu zonder rif. Nu zagen we een zeearend boven de Biesbosch zweven. Tja, nu snap ik zijn bijnaam 'vliegende deur' wel! Op de Amer was een winterwedstrijd aan de gang. Zo’n 60 kajuitzeiljachten zeilden voorbij, een mooi gezicht, zeker toen het zonnetje doorkwam en de kleurige spinakers in het licht zette. Om even wat rustiger te zeilen doken we weer de Biesbosch in, de drukte op de rivier even achter ons latend. Nadat we zondagmiddag weer aangemeerd hadden, was iedereen heerlijk uitgewaaid en voldaan van wellicht het laatste zeiltochtje van dit seizoen. Een mooie afsluiting van het zeilseizoen 2019!
De volgende dag thuis, ontving ik een foto van de zeilschool waarop alle masten van de boten afgehaald waren. Einde seizoen! De boten gaan de winterstalling in. Het weekend was voor herhaling vatbaar en ik heb daarom alvast een optie genomen op een weekend in oktober 2020!